**Harm Vredenburg schrijft columns voor het huis-aan-huis blad “Rond de toren”, dat eens per maand wordt verspreid onder 25.000 adressen in Steenwijkerland.**
Cannabis sativa, wiede wiede wiet, wie kent het niet?
Een hot item ‘wiet’. Hogere sferen, relax man, hé alles oké, doe ff mee. Gewoon vrijgeven dat spul en belasting opheffen. Veel problemen opgelost, oa illegale teelt, illegale afval, illegaal stroom aftappen, illegale verkoop, illegale productie en wat nog meer wel niet met deze ‘wiet’.
Gewetensvraag, heeft u het ook wel eens geprobeerd, ‘een jointje roken?’ Ja of nee, het maakt eigenlijk niet zoveel uit voor het vormen van een mening, of toch wel?
Mijn eerste ietwat vreemde confrontatie met wiet, tja, dat was in mijn militaire diensttijd. In de kleinste NAVO kazerne van Duitsland, ‘Langemannshof’ daar wist men wel wat een jointje was. Ikke was nog niet zo heel goed op de hoogte, wel van gehoord, en dat was het dan ook. Ik was dan ook nog nooit in Don Quichotte geweest in Steenwijk.
De tent waar het, naar het schijnt het heel normaal was, dat je een joint rookte in die dagen. Enfin aangezien ik de wapens beheerde en de wacht van die nacht de wapens niet kwam inleveren, ging ik op pad. Wapens die konden natuurlijk niet zomaar ergens ‘rondzweven.’ Toen ik bij het SSV (Staf Staf Verzorging), gebouw 7 kwam, later in mijn ogen ‘Stuf Stuf Verzorging,’ en naar binnenliep, kwamen tot mijn stomme verbazing een zoete weeë lucht, wietlucht en de rookpluimen mij al tegemoet. De ploeg die de wacht had gedraaid lag heerlijk te blowen op hun bed, zo stoned als een kanarie. En de wapens, onder, boven in de kast of op bed …tja…niet best.
Het meest verstandige was op dat moment gewoon alle Uzi’s (machinegeweer) verzamelen en de boel weer achter slot en grendel. De mannen hadden schijnbaar een hele zware nacht gehad. Inzetbaar voor ‘het volk en vaderland’ waren deze mannen in ieder geval niet meer of het moet zijn geweest voor een wedstrijdje onzin brallen en slapen. Dat was mijn eerste serieuze kennismaking met de ‘Joint’.
Wiet, dat kon toch echt niet, was toen mijn idee. Mijn mening is echter in de loop der jaren door zeer pijnlijke persoonlijke ervaring verandert. Zenuwontstekingen, was hetgeen mij velde en niets hielp mij tegen de pijn, maar dan ook niets, behalve, u raad het al; een vette joint en CBD olie. Ik had nooit gedacht dat ik één van mijn eigen zonen met de nodige vraagtekens…. op pad zou sturen voor dat spul maar je moet wat!
En wie een beetje de geschiedenis kent, ‘wiet,’ dat in oorlogen militairen af en toe ook wel eens o.a. ‘een snufje namen’ of werden voorzien van alcohol en of andere stimulerende middelen zodat je in ieder geval tijdelijk, zoveel mogelijk alle ellende vergat. Al vanaf de eerste wereldoorlog was Nederland één van de producenten en leverancier van oa cocaïne. In 1900 werd namelijk al de Nederlandsche Cocaïnefabriek (NCF) opgericht, en het product werd toen gebruikt als geneesmiddel.
Dit is de link die ik wil maken, want waarom is de Nederlandse politiek plots zo, anti Cannabis / wiet? Voordat u een oordeel heeft, verdiep u eens in de Cannabis sativa, en u zult verbaasd zijn wat er allemaal voor bouwstoffen en medicijnen van deze plant gemaakt kunnen worden. In de 2e wereldoorlog werden de Amerikaanse boeren gestimuleerd voor de teelt en productie van deze plant. Het werd zelfs ‘Hemp for Victory’. Als onze minister-president nu eens goed had opgelet met geschiedenis, dan had hij allang de economische waarde van deze plant erkend ….. toch mnr. Rutte!
Het wordt tijd dat Steenwijkerland gewoon, ‘de plant bij de blaadjes pakt’ en het lef heeft om de boel te legaliseren en de proeftuin te worden van Nederland, ik ‘bats’ hem er maar even in. Zoals Joost Belinfante al zei, toen hij het lied mocht zingen van ‘Nederwiet’ samen met de band ‘Doe Maar’, ‘vrienden wij moeten meer tuinieren.’
Wie ‘wiet’ misschien wordt het dan nog veel gezelliger in Stonewijk, ik bedoel Stoned-wijk ☺
Mvgrt Harm
