Mens zijn

Ik was bang …..

Ik was bang om alleen te zijn totdat ik leerde om van mijzelf te houden.

Ik was bang om te falen totdat ik realiseerde dat ik alleen maar faal als ik niets probeer.

Ik was bang voor succes totdat ik realiseerde dat ik het gewoon moet proberen om tevreden met mijzelf te zijn.

Ik was bang voor iemands mening totdat ik leerde dat mensen altijd wel een mening over me hebben.

Ik was bang voor afwijzing totdat ik leerde om vertrouwen in mijzelf te hebben.

Ik was bang voor pijn totdat ik leerde dat dat soms nodig is om te kunnen groeien.

Ik was bang voor de waarheid totdat ik de lelijkheid van liegen zag.

Ik was bang voor het leven totdat ik haar schoonheid ontdekte.

Ik was bang voor de dood totdat ik me realiseerde het is geen einde maar een nieuw begin.

Ik was bang voor mijn lot totdat ik me realiseerde dat ik zelf de kracht bezit om mijn leven te veranderen.

Ik was bang en metselde muurtjes om mij heen totdat ik zag dat dit mijn zicht en vrijheid belemmerde.

Ik was bang voor haat totdat ik zag dat het niets meer is dan onwetendheid.

Ik was bang voor liefde totdat het mijn hart opende en ik de warmte voelde.

Ik was bang voor spot totdat ik leerde om mijzelf te lachen.

Ik was bang om anders te zijn dan anderen totdat ik ontdekte dat ik daardoor uniek ben.

Ik was bang om ouder te worden totdat ik me realiseerde dat ik elke dag meer wijsheid krijg.

Ik was bang voor de toekomst totdat ik me realiseerde dat ik die toekomst zelf bepaal.

Ik was bang voor het verleden totdat ik me realiseerde dat het mij niet langer pijn kan doen als ik het accepteer en zie als levensles of als een ervaring.

Ik was bang voor het donker totdat ik de warmte van het licht voelde.

Ik was bang voor verandering totdat ik zag dat zelfs een beeldschone vlinder een metamorfose moet ondergaan voordat ze kan vliegen.

Ik was bang voor gesloten deuren totdat ik ontdekte dat er altijd een opening is.

Ik was bang voor tekorten totdat ik de Bron van Overvloed in mijzelf ontdekte.

Nu ben ik niet meer bang want;

Ik was bang kan niet bestaan, daar waar mensen zoals jij en ik onze liefde delen.

Ik ben niet meer bang, ik heb lief, want dat is het mooiste van mens zijn.

Ik ben niet meer bang, ik knuffel, want dat voelt zo nabij.

Ik ben niet meer bang, ik schud handen want die hand geeft vrede.

Ik ben niet meer bang, ik glimlach en krijg daar een glimlach voor terug.

Waarom zou ik nog bang zijn?

Laten we gewoon weer mens zijn zoals we waren.

Namasté

Harm

Schrijver(ster) onbekend en Harm