Door Pé Vredenburg opgerichte bedrijf ging telkens over van vader op zoons

Door George Huisman

GELDERINGEN/STEENWIJK – Dit jaar, op 4 mei, bestaat Installatiebedrijf Vredenburg in Steenwijk honderd jaar. Pé (Petrus Johannes Hermanus) Vredenburg, in 1898 geboren in de Molenhoek, vestigde zich een eeuw geleden in Steenwijkerwold als Koperslager, Lood- en Zinkwerker en Rijwielhandel met Reparatie inrichting (‘Voor soliede en nette behandeling zal prompt zorg gedragen worden’, meldde hij het publiek via een advertentie). Het bleek de start van een prachtig bedrijf dat zich tot op de dag van vandaag vooruitstrevend én voorloper op velerlei gebied mag noemen. Niet alleen de toen 24-jarige knul bleek pionier te zijn, de generaties na hem deden daar niet voor onder. Want gas en elektriciteit moesten toen nog gemeengoed worden, van zonne-energie, airco en aardwarmte had men nog nooit gehoord.

Het was hard werken voor Pé en zijn mensen, die ‘onderweg’ in de jaren dertig van de vorige eeuw nog te maken kregen met de gevolgen van de grote depressie, tijdens welke hier werkloosheid en bittere armoede heersten. Voordat ons land goed en wel uit het dal was gekrabbeld diende zich de volgende ramp aan: de Tweede Wereldoorlog.

Hotel-café Gelderingen

Toch liet Pé zich van zijn gedurfde kant zien: voor zijn gezin met acht kinderen (plus een inwonende opa van moederskant) huurde juist in de oorlogsjaren hotel-café Gelderingen van de kerk (…); in het statige pand werd niet alleen het elfkoppige gezin gehuisvest, maar ook het bedrijf. Vader Pé had tot dan toe ook een fietsenmakerij en een motorbedrijf, wat hij over deed over aan een oud-personeelslid. Het elektriciteits- en loodgietersbedrijf ging wel mee over, evenals de vijf á zes werknemers. Vader was daarnaast ook caféhouder in combinatie met de garage en werkplaats, had een autoverhuurbedrijf (één van de eersten in Nederland), met aan de weg de ouderwetse ronde Shell-benzinepomp. Er was zelfs een klein winkeltje waarin twee oude dames snoep verkochten. Achter het kolossale gebouw was tevens een paardenstal. In de oorlog huisvestte het pand 27 kostgangers, die sliepen in de slaapkamers boven het café. Daaronder waren vluchtelingen (onderduikers) uit Den Haag en Amsterdam en suppoosten die de schilderijen in de Kunstbunker van Paasloo bewaakten. Na tien jaar, de oorlog was inmiddels voorbij, was het voor Vredenburg afgelopen met het café. De vooruitstrevende Pé hield er danswedstrijden en daar was de kerk niet zo gecharmeerd van. Even verderop op Gelderingen, aan de overkant, vond hij een nieuwe plek, waar het bedrijf vervolgens een halve eeuw zijn uitvalsbasis had.

Vanaf eind jaren vijftig kwamen er meerdere Vredenburg-winkels, één aan de Blaankamp in Steenwijkerwold, en winkels in Scheerwolde, in Vollenhove, Vledder en Ruinen. Overal kwamen familieleden terecht.

Bejaardenmaaltijden

In 1965 nam Pé Vredenburg na dik veertig arbeidzame jaren afscheid van het bedrijf. Hij deed het met een gerust hart over aan zijn drie zoons Dirk, Gerard en Piet. Hij ‘trok van Drees’ maar bleek geenszins een stilzitter of iemand die op zijn lauweren rustte. Hij gebruikte zijn energie voor meerdere sociaal-maatschappelijke doeleinden. Zo startte hij op 28 maart 1966 met het rondbrengen van bejaardenmaaltijden, voorlopig aan twee mannen in de Pol en Thij. De Zusters van de Voorzienigheid kookten en Vredenburg bracht ze rond. De benzine betaalde hij zelf… Het was het begin wat later landelijk uitgroeide tot het instituut Tafeltje-Dekje. Het aantal mensen in Steenwijkerwold groeide in 1966 al tot acht en in april 1968 -Pé is dan 70 jaar- reed hij daags een route van 40 km en bracht hij dan vijftien mensen (alleen op zaterdag voor twee dagen) een warme maaltijd.

Onderscheidingen

Pé Vredenburg kreeg in 1968 de zeldzame onderscheiding Laureaat van de Arbeid, waar hij bijzonder trots op was. Daarnaast kreeg hij in 1971 een koninklijke onderscheiding, de gouden medaille verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau, voor een leven vol ‘liefdewerk-oud papier’ ten behoeve van de maatschappij (lees: Steenwijkerwold). Overigens werd in later jaren ook zijn zoon Gerard Koninklijk onderscheiden.

De naam Vredenburg was zeker niet los te zien van het Bejaardenwerk in zijn woonplaats. Hij was al in de zeventig toen hij ‘promoveerde’ van vicevoorzitter tot voorzitter van de Stichting Raad voor Bejaardenwerk in Steenwijkerwold.

Per 1 januari 1973 hield ‘zijn’ zelfstandige gemeente Steenwijkerwold op te bestaan om samengevoegd te worden met ‘grote stad’ Steenwijk en Pé Vredenburg vond het verschrikkelijk. Hij heeft er van alles aan gedaan om dat te verhinderen, maar tegen de beslissing van ‘Den Haag’ viel zelfs voor hem niet te vechten. Achteraf erkende hij dat het hem allemaal best was meegevallen met ‘Steenwijk’…

Straat

In 1976 werd een straat, met daaraan vijftien bejaardenwoningen van het Bejaardenwerk, naar hem vernoemd: Vredenburg, natuurlijk in zijn eigen Steenwijkerwold. Het komt overigens slechts zéér sporadisch voor dat een straat naar iemand wordt vernoemd, terwijl de vernoemde nog in leven is. In een van de woningen werd een steen geplaatst waarin gebeiteld staat dat Pé Vredenburg zelf de ‘eerste’ steen heeft gemetseld. Pé was een markant figuur, op wie niemand ooit vergeefs een beroep deed.  De voormalige gemeente Steenwijkerwold en haar inwoners hadden een grote plaats in zijn hart. In 1987 overleed Pé Vredenburg op 89-jarige leeftijd.

De tijd is nooit stil blijven staan. Het bedrijf groeide en groeide, immer met meerdere zonen Vredenburg aan het roer. Eind jaren negentig werd besloten winkel en installatiebedrijf te Gelderingen te ontkoppelen. ‘Winkelman’ en mede-eigenaar Peter Vredenburg vond in de eerste jaren van deze eeuw zijn toekomst in de winkel in Vollenhove, de andere broer-eigenaar Harm, bracht zijn ideeën voor een toekomstbestendig installatiebedrijf langzaam maar zeker in praktijk. Die toekomst bleek niet in Gelderingen te liggen maar in Steenwijk. Een nieuw pand op de hoek Dolderweg/Hooidijk werd in 2006 geopend en was (en is nog steeds) een visitekaartje vol energiebesparende technieken. Aardwarmte, vloerverwarming en -koeling in het hele pand -ook in het magazijn, sensoren op verlichting, een ventilatie-warmte-terugwin-systeem, elektronisch gestuurde spoelingen in de toiletten. Samen met zonnepanelen, ledverlichting en ledmonitoren werd het nieuwe Vredenburg-pand het meest energiezuinige bedrijfspand van Steenwijkerland in die jaren en bracht het destijds zelfs tot de landelijke top 5.

Visie

Belangrijke ontwikkelingen in de branche werden door Vredenburg steeds in een vroegtijdig stadium opgepakt. Van de opkomst van het waterleiding-, elektriciteits- en gasnet in de jaren zestig, de eerste HR-ketels in de jaren tachtig, CAI, windmolens en zonnepanelen tot de meest actuele ontwikkelingen op het gebied van energiebesparing en duurzame energie. Duurzaamheid staat met hoofdletters in het bedrijf geschreven.

In datzelfde jaar 2006 werd Harm Vredenburg verkozen tot Ondernemer van het Jaar in de gemeente Steenwijkerland

Anno nu opereert het totaalinstallatiebedrijf zowel op de zakelijke als op de particuliere markt, zowel voor grote als voor kleine klussen. Eigenaar Harm Vredenburg: ‘We zijn bezig in een boerenstal maar ook in een landhuis, in vrijstaande woningen maar ook in woonblokken van vijf onder één kap. Het maakt ons allemaal niks uit. Op alle terreinen leveren wij specialistisch werk af. Maar wij zorgen ook voor een oplossing waar het gaat om bedrijfspand of huis te beveiligen tegen brand en inbraak’.

Veelzijdig visionair Harm Vredenburg ontpopte zich in de bijna veertig jaar dat hij nu in het bedrijf zit tot ambassadeur van de duurzaamheid, met een motto dat hij elke dag tegen zichzelf herhaalt: ‘Omdat we de wereld niet hebben geërfd van onze ouders, maar lenen van onze kinderen’.

Bronnen:

Installatienieuws, juni 2011

UNETO/VNI 02-2012

Rond de toren

Steenwijker Courant, december 1987, juni 1997, november 2018

Ter Zake Steenwijkerland, oktober 2010

Kraante van ’t Wold, december 1987